14 Kasım 2013 Perşembe

2 Yaş Sendromu..

Pessssss!!!





Nedir arkadaş bu 2 yaş sendromu ;) uysal cocuğum bildiğin asabi,alıngan,istediğini ağlayarak yaptırmaya çalışan,kızdığında ise kafasını duvara vuran bir ruh haline büründü...

Geçicek biliyorum!!!!!

Biz henüz 2 yaş'ına bile girmemişken,şuan 21 aylık çınar ve evimizde ara ara soğuk rüzgarlar esiyor..

Fakat bu garip sendrom 18 aylıkken başlıyormuş ve 2.2,5 yaşına kadar devam edebiliyormuş,sonra ise bir anda geçiyormuş sevgili dr'umuz öyle diyor.

Ayyyy bir de bunun ergenlik dönemi var değil mi.. ;)

Önce derin bir nefes alalım anneler;

Nasıl davranılmasına gelirsek eğer,sakin ve kararlı olmak en önemlisi..
( kabul ediyorum bu bazen çok zor olabiliyor,bağırmıyormuyum ;)
Tabi ki ama az ;))

Lakin,bağırmanın hiç bir faydası yok..Bağırarak hiç birşeyi yaptıramayız ve yaptıramıyoruz da açıkcası.Bağırmak sadece kendimizi tatmin etmemize sebep oluyor ki sonrasında üzülüceğimizi dahi bilsek çoğu zaman istemeden sesimiz yükselebiliyor maalesef.

Sakin bir dil'le iletişim kurmaya çalışmak..

Ben,ağladığın için ne dediğini anlayamıyorum.Lütfen sakinleş ve sakinleşince yanıma gel ve konuşalım diyorum.Bir süre sonra ağlamayı kesip gülerek yanıma geliyor.

Neyin doğru,neyin yanlış olduğunu anlatıyorum uygulamalı olarak.

Evet sakin bir şekilde dinliyor ve anlıyor da,fakat sonrasında ise yine kendi bildiğini yapmaya devam ediyor..
Olsun,önemli olan sakinleşince yanımıza gelmesi ve bizi dinlemesi..

Siz de deneyin;






Önemli olan bağırma'dan sakin kalabilmek sanırım.Evet çok zor,ama yapmamız gereken doğru hareket o.

Yardımcınız eğer var ise süper,fakat benim gibi destek almadan 7/24 çocuğuna bakan kişiler için herşey çok daha zor tabi ki.

Onlar herşeyi yeni öğreniyorlar ve tabi bizde onlarla yeniden öğreniyoruz.

Ve en önemlisi yanlışı da doğruyu da bizden öğreniyorlar.

Bol sabırlı günler diliyorum... ;)))

Sevgiler;
- Posted using BlogPress from my iPad

0 yorum:

Yorum Gönder